هپروط /عکس های افشین شاهرودی /1382

هپروط مجموعه عکس هایی از افشین شاهرودی می باشد عکس های این کتاب با پیشنهاد ناشر و استقبال افشین شاهرودی، در مسیری دشوار و با اندکی تغییر نسبت به عکس های ارائه شده در نمایشگاه گالری سیحون (اردیبهشت 1382) توسط محمد مهدی رحیمیان، از میان تصاویر دیجیتال و چاپی گزینش، ترتیب و تدوین شده است. این کتاب که از تنوع موضوعی گسترده‌ای برخوردار است و نگاه تیزبین عکاس را به جهان اطراف به تصویر می کشد، انتخابی است از عکسهای شاهرودی از سال ۱۳۷۰ تاکنون، نگاهی سرشار از حس و عاطفه به انسان و در عین حال طنزآلود که خصیصه کارهای اوست‎.

هپروط از فاجعه طبیعی به نام انسان، روایتی دگرگونه را به نمایش می‌گذارد. ذهن خلاق شاهرودی هرگز در سطح عکس هایش به رویت در نمی‌آید بلکه همیشه یک دال، نگاه شما را به پس و پشت این مدلول ها – این آثار – می‌برد. پس مخفی ها و مخفیگاه زیر ساخت ذهن افشین، در دیدارهای بعدی از این عکس هاست که خودش را فاش میکند.
رژه دال ها در این متن های به هم وابسته هرگز با غیاب مدلول‎ همراه نیست. به بیان دیگر این عکس‌ها تمام افشین شاهرودی نیست اما همیشه افشین های شاهرودی تازه‌ای را در آستین دارد.
او شعرهایش را در همین و همان جای ساده می نویسد. اما عکس هایش همیشه با یک سازماندهی دقیق، در قالب و قابهای خودش جا خوش می کند. ااو برعکس شعرهایش که خودش را در خوانش اول به تمامی به خواننده می دهد، در عکس هایش، مدام برای اینکه چیزی بگوید چیزهای دیگری را مخفی می‌کنند و پیدا کردن همین مخفی ها، همین مخفیگاه است که احتیاج به مشارکت فعال مخاطب دارد.
به بیان دیگر این عکس‌ها  روایت قدم زدنهای شاهرودی در طول و عرض های همین دنیاست. همین دنیایی که هرگز انتخابش نکرده‌ایم. از همین روست  شاید که شاهرودی بر خلاف آدم که از بهشت ناگهان هبوط کرد با بال و پر زدنی در هپروط، در عکس های تمام قدش، مدام اعلام می‌کند که ما دوباره‎ آدم هستیم.