معماری عکاسی /بهزاد صحتی /1395

کتاب  معماری عکاسی نوشته بهزاد صحتی است که در سال 1395 توسط انتشارات دانشگاه پارس منتشر شد.

دربخشی از پیشگفتار کتاب پیرامون محتوای آن چنین آمده است:

“…در خصوص دسته بندی فصول کتاب این توضیح لازم است داده شود که:
فصل یک به پیشگامان عکاسی و در نگاهی کلان تر به عکاسی قرن نوزدهم، وقایع و نظریه هایی که در آن دوران رواج داشت، اختصاص یافته است.

در فصل دوم ارتباط عکاسی با هنرهای مختلف مورد بررسی قرار گرفته است.
این فصل هر چند که قدمتی به طول تاریخ عکاسی دارد، اما امروزه این ارتباط هنرهای مختلف با عکاسی به طور جدی توسط هنرمندان معاصر پی گیری می شود.

فصل سوم به تعریف و بررسی کلیه مطالبی که پیرامون ژانرهای مختلف عکاسی و نیز مکان طرح وجود دارد، پرداخته است.
در این میان ذکر این نکته لازم است که نام این فصل (مضامین اساسی) از ترجمه فاضلانه اسماعيل عباسی گرفته شده است که در کتاب «نقد عکس» آن را به کار برده بود.
این فصل، از نظريات منتقدان مختلف نیز که درباره هر ژانر عکاسی سخنی گفته اند، استفاده شده است.

در فصل چهارم کتاب معماری عکاسی، ماهیت و اصل عکاسی مورد بررسی قرار گرفته است.
اینکه عکاسی در طول حیات خود چگونه تعریف شده و چه شناخت یا برداشتی در طول تاریخ خود از آن به عمل آمده است.
در این فصل، مباحثی آورده شده است که غالبا اختلاف عکاسی با سایر هنرها است که در تعریفی دیگر شامل خصوصیاتی می شود که اختصاصا به عکاسی تعلق دارد و وابسته به ساختار مکانیکی این رسانه است؛ مانند رنگ، زمان، واقع گرایی و غیره.

فصل پنجم  به طور مستقل در اختیار نقد و تفسیری که از هر عکسی به وجود می آید، نگرشها و چرایی های خوانش عکس قرار گرفته است.

در فصل ششم، عکاسی نقش کاربردی داشته و تاثیراتی که عکاسی به ویژه از سه بعد فرهنگی، اجتماعی سیاسی بر جهان گذاشته است، در قالب نظریات مختلف منتقدین آورده شده است.”

همینطور در مطلب پشت جلد کتاب معماری عکاسی درج شده است:
“همواره این نکته توجه مرا به خود جلب می‌کرد که هرچند دانستن رویکردها و مفاهیم عکاسی جذاب بوده اند، اما آنچه که همچون زنجیری برپای، مانع از حرکت علاقه‌مندان به سوی این مفاهیم می‌شود، پراکندگی مطالب ترجمه‌هایی با ساختار ادبیات سنگین، نشناختن مباحث مفید و نیز سردرگمی نقطه شروع یادگیری مطالب است.
به همین دلیل کمبود کتابی احساس می‌شد که در مباحث نظری عکاسی جامعیت داشته باشد و در عین حال از بیانی ساده و قابل فهم نیز برخوردار باشد.

با کمی دقت در بخش های مجزای عکاسی، هرکدام همچون تکه های پازل در پنجاه بخش تفکیک شده قرار گرفته اند. این پنجاه زیرمجموعه در شش مجموعه کلی‌تر مباحث نظری عکاسی به همراه فصلی مستقل برای عکاسی ایران، جمع شدند تا از پاره های مستقل عکاسی که نقش آجر را داشتند، عمارت باشکوه مباحث نظری عکاسی شکل بگیرد و این شیوه دسته‌بندی، خود بهانه ای شد برای نامگذاری کتاب؛ چراکه این چینش و انضباط در کنار هم قرار دادن بخش های نظری عکاسی، همچون عملی معمارانه است، اما اینبار بنای ساخته شده، مباحث نظری عکاسی است‎.”