کتاب حقیقت در عکاسی که به ادراک، اسطوره و واقعیت در دنیای پست مدرن پرداخته نوشته لسلی مولن است و حامد اریب آن را به فارسی برگردانده. این کتاب در سال 1400 توسط نشر دوات معاصر منتشر شده است.
در معرفی ناشر از این کتاب که در پشت جلد آن درج شده آمده است:
“عکاسی در ابتدا راهی برای بازنماییِ صرفِ واقعیت در نظر گرفته میشد که کاملاً از جهانبینی و دیدگاه عکاس جدا بود. اما عکاسان عموما تصاویر خود را بهروشهای مختلفی دستکاری میکنند، از انتخاب سوژه گرفته تا تغییرِ تصویرِ ثبتشده در تاریکخانه یا با نرمافزارهای کامپیوتری.
دستکاری در عکاسی سوالاتی را در مورد ماهیتِ حقیقت آشکار کرد. همه اشکالِ هنری، واقعیت را دستکاری میکنند تا حقایقی را آشکار کنند که برای چشم غیرمنتقد مفهوم و پیدا نیست. امروزه عکاسی تا حد زیادی به عنوان یک هنر پستمدرن تلقی میشود و پستمدرنیسم بیان میکند که حقایق لزوماً ماندگار و پایدار نیستند، بلکه حقایق با تغییراتِ فرهنگها تغییر میکنند و اصلاح میشوند. اما دیدگاه مدرنیسم اینگونه بیان میکند که برخی از حقایق ماندگار هستند و این حقایق منعکسکننده شرایط اساسی و جهانیِ بشریت هستند.
این حقایقِ ماندگار، اغلب در مضامین و کهنالگوهای اسطورهای بیان میشوند. علم، روزنامهنگاری و هنر از پیوند بین اسطوره و حقیقت، به ویژه در کهنالگوی اسطورهایِ فرم استفاده میکنند: یعنی «زیبایی». عکاسیِ علمی، خبری، هنری و مستند همگی از کهنالگوی «زیبایی» به عنوان پیوندی با حقیقت استفاده میکنند. اما زیبایی بر اساس باورهای یک فرهنگ است که معنا مییابد و لزوماً حقیقت را تعریف نمیکند.”
این کتاب در هفت سرفصل با عناوین ذیل گردآمده:
- فصل اول: مقدمه
- فصل دوم: عکاسی – تاریخچه دستکاری
- فصل سوم: ادراک عکاسی و ادراک
- فصل چهارم: طبیعت هنر کارکرد هنر
- فصل پنجم: حقیقت و افسانه/ افسانه و معنا
- فصل ششم: الگوی زیبایی/ حقیقت و زیبایی
- فصل و هفتم: نتیجه گیری
کتاب در 138 صفحه با جلد شمیز به چاپ رسیده است.
نقد و بررسیها
هنوز بررسیای ثبت نشده است.