عکاس جنگ/ کریستین فرِی/ جیمز نچوی/ 2001

“عکاس جنگ” فیلم مستندی است از کریستین فرِی به دو زبان انگلیسی و آلمانی که گوشه‌ای از زندگی، عقاید و همچنین بخشی از فعالیت‌های جیمز نچوی از عکاسان مشهور جنگ در کوزوو، اندونزی، فلسطین، آمریکا و آفریقا، را پوشش داده است.

«مَثَل سوار شدن در آسانسور سریع السیری که به مقصد جهنم»، جمله ای است که جیمز نچوی درباره حرفه خودش می گوید.
جیمز نچوی از معروفترین عکاسان جنگ است.او سه دهه اخیر زندگی خودش را به این کار اختصاص داده است.مردی که کمتر درباره کارش صحبت می کند و در عوض با آرامشی عجیب در میان گرد و غبار و گلوله های سرگردان می ایستد و عکس می گیرد و در برابر جماعتی بی رحم برای زنده ماندن سوژه اش زانو می زند.

نچوی در نقش خودش به عنوان راوی به همراه کریستین امانپور، هانس هرمن کلر، کریستین بروستوت، دس رایت و دنیس اونیل یه عنوان گزارشگران و خبرنگاران رسانه های مختلف گروهی در فیلم حضور دارند.

دوربین کریستین فری برای کامل کردن تصویری کمابیش روشن از نچوی دو سال با او همراه شده است.
فری علاوه بر دوربین خودش دوربین کوچکی را روی دوربین عکاسی نچوی سوار کرده تا همه اتفاقات هولناکی که در مقابل دوربین نچوی اتفاق افتاده است را ثبت کند.

فیلم “عکاس جنگ” اگرچه به بهانه پرداختن به نچوی ساخته شده است، اما وقایعی که در برابر دوربین فیلم ساز اتفاق می افتند، تصاویر تکان دهنده ای هستند که نمی توان به راحتی آنها را فراموش کرد یا درباره شان فکر نکرد.

این فیلم در سال 2002 نامزد بهترین فیلم جایزه اسکار شد و در سال 2004 نامزد جایزه امی و شانزده جایزه دیگر شد اما فقط توانست در سال 2003 برنده جایزه پی بادی شود.