کهریزک پنجره رو به حیات /1394

کتاب کهریزک پنجره رو به حیات روایت بیست و هفت عکاس از مجموعه ی کهریزک است که در سال 1394 توسط نشر هفت رنگ منتشر شد.

مهدی وثوق نیا که انتخاب آثار عکاسان توسط وی انجام شده است؛ در مطلبی تحت عنوان «سنتی که هنوز نفس می کشد»، در آغاز کتاب پیرامون این پروژه عکاسی می گوید:

“… ثبت عکاسانه روش زندگی و روابط انسان امروز از اهمیت زیادی برخوردار است. تمرکز بر فضای زیستی انسان امروز، مـا را متوجه تغییرات بنیادین و گسترده ی شکل ارتباط و نوع خویشاوندی او با علائق و تاریخ خویش می کند ، به گونه ای که بخش عمده ای از موضوعات و اولویت های سنتی انسان ها، امـروز در لباس و بستری جدید، جایگزین موضوعات دیگری شده که تغییر شکل ارزشها و اصالت های زندگی را نشانه می رود و دغدغه ی روایـت تـازه ای از آنها را گوشزد می کند. در این راستا چـه بسیارند پروژه های عکاسی که تماشای آنها بر رنج حضورمان به عنوان انسان بیش از پیش می افزاید.
از آن زمان که لوییس هایـن از تمامی قدرت عکاسی مستند برای تغییر وضعیت کودکان کار بهره جست تا دوران مدرن و پرتره های تأثیرگذار ریچارد اودون …. همه و همـه ایـن پرسش را بـرای مـا ایجـاد می کننـد کـه ایـن عکس ها به راستی در پی چه هستند ؟ …
…درزمانی دور«روی استرایکر» خطـاب بـه عکاسان پروژه F.S.A  پیشنهاد جالبی داد : « به دنبال جزییات قابل توجه بگردید ؛ چیزهایی که صدسال بعـد یک محقق را حیرت زده می کند . » این جمله که بیشتر کارکردی شبیه یک دستورالعمل پیدا کرده بر اهمیت سند تصویری عکاسانه برای تحقیق بر احوال انسانی در گذر زمان صحه می گذارد.
حقیقـت ایـن اسـت کـه سالمندی به عنوان بزرگ ترین منبع طبیعی که با زندگی روزمـره مـا آمیخته، مورد غفلت واقع شـده اسـت و تصـور اشتباهِ سالمندان آدمهایی انـد کـه لاجـرم از ما جدا هستند، بر بخشی از جامعه سایه افکنده است…

…«آسایشگاه خیریه کهریزک» نام آشنایی برای عکاسان ایرانی از گذشته تا حال بوده و کمتر عکاسی را می شـود شناخت که تابه حال نامی از این مجموعه ی بزرگ خیریه نشنیده باشد. «آسایشگاه خیریه کهریزک» از بدو تأسیس آن در اوایل دهه ی ۵۰ مورد توجه عکاسان و همین طور فیلم سازان بسیاری قرار گرفته است. آنچـه تابه حال از مجموعه ی « کهریزک » در غالب عکس نمایش پیدا کرده، صرفاً به صورت مستند و مطبوعاتی بـوده و کمتر در زمینه ی هنری برخورد تأثیرگذاری دیده شده است. از همین رو در انتخاب، طراحی و چینش این کتاب سعی کردم نگاه و روایت های متفاوتی از هر عکاس را به صورت جداگانه و مجزا بـه نمایش بگذارم تا مخاطب در کنار یادداشت عکاس بـا نـوع نگاه و تحلیل شخصی او از « کهریزک » نیز آشنا شـود همین طور توجه بیشتری به کارهای عکاسانی که نگاه بهتری در نمایش زندگی در بین اهالی کهریزک دارند نشان دادم. دلیل حضور روایت های گوناگون و متنوع در میان مجموعه ها صرفا به جهت غیرسفارشی بودن این پروژه و آزادی عمل عکاسان در بیان نوع نگاه خود از این مؤسسه خیریه بوده است . صدالبته بدیهی است که بر اساس قانون نانوشته ی مجموعه های گروهی، تنوع نگاه و ژانر بر یکدست بودن سطح فنی و تکنیکی آثار ارجحیت دارد.
عکس های این کتاب حاصل حدود دو سال ( ۱۳۹۱-۱۳۹۳ ) فعالیت عکاسی از « مؤسسه خیریه کهریزک » است که توسط ۲۷ عکاس تهیه شده است. امید که نیک اندیشی بشردوستانه عکاسان این پروژه بتواند در گذر زمان مؤثر واقع شـود…”

اسامی عکاسان صاحب اثر در این کتاب عبارت است از:

حامد سوداچی، مهدی مرادپور، روزبه روزبهانی، مهدی رضا سلطانی، مهری رحیم زاده، میثم محفوظ، مهرداد امینی، حامد جابرها، نازنین طباطبایی، عرفان دادخواه، علی رنجبران، روشن نوروزی، فرزانه قدیانلو، منصوره معتمدی، پدرام سالمی، ارسلان امانتی، مجید جهانبخش، هادی قیدی، ساناز الوندی، نغمه مقصودلو، فرهاد منطق، آیین شاهرودی، سحر مختاری، مجتبی پناهی، مسعود علی پوریان، زیبا خدایی و سیاوش گراوند.

کتاب در قطع رحلی با جلد شمیز در 212 صفحه مصور رنگی به چاپ رسیده است.