کتاب آذربایجان غربی (نگین توران 2) دربرگیرنده عکس های دو عکاس نامدار کشورمان افشین بختیار و همایون امیریگانه است که در سال 1384 توسط نشر هنرسرای گویا به چاپ رسیده است.

کتاب دربرگیرنده تصاویری از اماکن و ابنیه تاریخی، طبیعت، اقوام و مشاغل این سرزمین است و توضیحاتی در کنار هرعکس به منظور درک بهتر مخاطب ارائه شده است.

هنگامه دولتشاهی در مقدمه کتاب آورده است:

“آذربایجان غربی، به مرکزیت ارومیه، در منتهی الیه شمال غربی فلات ایران قرار گرفته است. جایی که از شمال و شمال شرقی با 135 کیلومتر مرز آبی رود ارس ، با جمهوری آذربایجان ( نخجوان ) و ارمنستان و از غرب با ۲۰۰ کیلومتر مرز خاکی با عراق و ٤٨٨ کیلومتر مرز خاکی با کشور ترکیه همسایه است.
این خطه سرسبز ، منطقه مرتفعی است و کوههایی که در جهات مختلف قرار گرفته اند باعث پیدایش دشتهای بسیاری شده اند. با این اوصاف این منطقه دارای آب و هوای کوهستانی است. بررسی های باستان شناسی حاکی از آن است که این منطقه در دوره های پیش از تاریخ محل سکونت انسانهای اولیه بوده است. همچنین وجود تپه های تاریخی و محوطه های باستانی نشانگر وجود تمدن پیشرفته در دوره های بعد از عصر پارینه سنگی است.
از جمله اقوام و دولتهایی که در آذربایجان تشکیل شده می توان به « ماناها »، « اورارتوها »، « مادها » و دولت مستقل « آتروپات خشره پوان » در دوره هخامنشی و بعد از آن در دوره سلوکیان نام برد. از دوره آتروپات، این ناحیه در فارسی میانه « آتروپاتکان »، در آثار فارسی کهن « آذربادگان » یا « آذربایگان » و در فارسی کنونی « آذربایجان » نام گرفت. بعضی اعتقاد دارند که ریشه نام آذربایجان از همین نام حکومت مستقل آتروپات گرفته شده است و در طی زمان به این شکل کنونی تغییر یافته است. این ناحیه تقریباً همواره از سرحدات سرزمین ایران بوده و حکام اندکی توانسته اند به این منطقه مستولی شوند. حکام این ناحیه اکثرا از مرزداران و سردارانی بوده اند تا در صورت حمله احتمالی همسایگان، بتوانند از مرزهای ایران دفاع کنند.
آذربایجان از گذشته تا به حال مهد تمدن و مرکز علم و دانش بوده است. مفاخر ارزشمندی چون حسام الدین چلبی و سراج الدین محمود ارموی از نام آوران بسیار این خطه اند. این سرزمین مهد بسیاری از افراد و شخصیتهای سیاسی نیز بوده است. کما اینکه در دوره مشروطیت، ستارخان و باقر خان که از سرداران مبارزه ملی مشروطیت بودند از این ناحیه برخواسته بودند. در طول تاریخ چند هزار ساله آذربایجان، زبان تکلم مردمان این ناحیه، زبان آذری بوده است، و زبان ترکی با نفوذ تدریجی ترکان سلجوقی در سال 431 هق در این منطقه رایج شده است. در حال حاضر در آذربایجان غربی به زبان های آذری و کردی تکلم می کنند. آذربایجان غربی به علت داشتن موقعیت جغرافیایی، دارای زمین های حاصلخیز زراعی میباشد و به لحاظ تولید برخی از محصولات کشاورزی و نیز دامپروری از مناطق مهم کشور محسوب می شود. استان آذربایجان در دوره پهلوی به دو استان کوچکتر غربی و شرقی تقسیم گشت که مرز بین دو استان را دریاچه پهناور ارومیه تشکیل می دهد. این استان به علت موقیعت جغرافیایی سیاسی خود، سابقه و غنای فرهنگی، ذخائر بالقوه اقتصادی و همچنین کشاورزی و صنعتی همیشه در مرکز توجه بوده و در صورت توجه بیشتر به این استان، شاهد شکوفایی بیشتر و در خور این استان پهناور خواهیم بود.”

این مجلد در قطع خشتی با جلد سخت و قاب در 156 صفحه تمام رنگی منتشر شده است.