کتاب ایران کوچک من، شیراز دربرگیرنده آثار عکاسی مجید بازایی است که همزمان با گشایش نمایشگاه عکس های این عکاس با عنوان پارامونت رونمایی شده و نشر پیدار در سال 1401 اقدام به انتشار آن نموده است.
مجید بازآیی در مقدمه کتابش آورده است:
“همیشه دیدن و کشف کردن چیزی را درمن زنده می کند. و شاید بخاطر همین بیشتر به سمت خیابان کشیده شدم. خیابان برای من مسیری برای فهمیدن بهتر محیط پیرامونم بوده است. شهر ها ساخته آدم ها هستند ودر تمام نقاط شهر اثر آن ها قابل رویت است . چه حضور فیزیکی داشته باشند و چه نه ، رد پای آدمی را در تار و پود شهر ، می توان نظاره کرد. مجموعه پیش رو ، همه بودن ها و نبودن ها ی مردم را در یک محدوده جغرافیایی ، به نام شیراز نشان می دهد.
شیراز،شهرجنوبی و یکی از بزرگترین شهرهای ایران است که آن را بیشتر به باغ ها و مکان ها ی دیدنیش می شناسند. اما علاوه بر این ، شهر شیراز جدا از تاریخچه اش ، قابل واکاوی است .
شیراز معاصر ، را دیگر نمی توان از مکان های دیدنیش بازشناخت و نیاز بیشتری به بررسی ساکنان امروزی آن دارد.
کمبود چنین کتاب های عکسی مرتبط با روزگار کنونی شهر و مردمان شیراز ، من را بر آن داشت ، تا از زاویه دید خویش ، مجموعه پیش رو را ارایه دهم و با شما به اشتراک بگذارم.
تمامی عکس های این مجموعه در شیراز و حدفاصل 1394-1400 گرفته شده است.”
بازایی برای تهیه این کتاب با چندین عکاس شناخته شده مکاتبه داشته و نظرات آنها را جویا شده است، که بخشی از نظرات در ابتدای کتاب آمد است. از جمله نظر مایکل مکیل وینی (برنده لنز کالچر ۲۰۲۱ در بخش مجموعه عکس)، ریچارد بِیکر (برنده ورلد پرس فتو ۱۹۹۴) و چندین عکاس دیگر. مایکل مک وینی در ارتباط با این کتاب گفته است:
«از تو ممنونم که این تصاویر را از شهر زیبایت شیراز نشانم دادی. گشت و گذار هدفمندت، حس و حال واقعی شهری که در آن عکاسی میکنی را به من منتقل کرد. پر واضح است در باب چینش و ویرایش عکسهایت تـامل کردهای و این تلاش، راه را برای بیننده هموار کرده. با قرار دادن چهرهی شَهرت در مرکز این مجموعه، درکِ بهتری را از بافت آن شهر برای مخاطب فراهم کردهای.”
این کتاب در ابعاد۱۷×۱۲ سانتی متر با جلد شمیز و در 54 صفحه مصور به چاپ رسیده است.
نقد و بررسیها
هنوز بررسیای ثبت نشده است.