سفرنامه ویلیامز جکسن /ترجمه رضا نمازی /1401

کتاب سفرنامه ویلیامز جکسن، از قسطنطنیه تا زدگاه عمر خیام، ترجمه رضا نمازی است که نشر ایرانشناسی در سال 1401 اقدام به انتشار آن نموده است.

آبراهام والنتاین ویلیامز جکسن (1937-1862 میلادی) از پیشگامان مطالعات ایرانی در آمریکا بود که از او به عنوان نخستین ایران شناس بزرگ آکادمیک آمریکایی نیز یاد می شود. جکسن که حدود ۴۰ سال وظیفه تدریس زبانهای هندوایرانی در دانشگاه کلمبیا را نیز به عهده داشت، یکی از محققان خوش نام در رشته زبان، ادبیات و ادیان ایران باستان به شمار می رود که برای مطالعات و مشاهدات ایران شناسی خود پنج مرتبه به ایران سفر کرد. سفرنامه حاضر مربوط به سالهای ۱۹۰۷ و ۱۹۱۰ میلادی است.

رضا نمازی در مطلب پیشگفتار کتاب پیرامون محتوای آن آورده است:

“ارزش این کتاب را می توان در بررسی اوضاع و احوال اجتماعی و زندگی مردم دانست، جکسن در مسیر مسافرتش از باکو و حاشیه دریای مازندران تا شرق ایران، یعنی مشهد و نیشابور، جلوه های فراوانی از فرهنگ، زندگی اجتماعی، آداب، باورها و مناسک مردم را ثبت و ضبط کرده است.
ارائه بیش از ۲۰۰ عکس از اماکنی چون بازار و دکانها، مردم عادی، رجال، کارگران، ماهیگیران، کشاورزان، طلاب و دراویش بر ارزش این اثر افزوده است.
این کتاب نیز همچون سایر آثار جکسن، دقیق و مستند و بر پایه داشته ها و تجارب علمی و دانشگاهی وی تدوین شده است و ارائه فهرستی از منابع معتبر مورد استفاده ایشان، خود گویای مسئولیت پذیری این دانشمند است که تلاش کرده در ۲۲ فصل، در کنار گزارش رویدادهای سفر، اطلاعات کامل و جامعی از تاریخ، ادبیات و فرهنگ مردم ایران نیز ارائه کند.
جکسن در سفرنامه خود شرح گام به گام سفر به شهرها و روستاهای ایران را با مطالب تحقیقی، تاریخی و باستانشناسی با ارزشی به هم آمیخته است. این یادداشتها که خود آن را به نوعی « سفرنامه و تحقیق » نامیده ، حاوی نکات دقیقی از ویژگیهای جغرافیایی شهرها، اماکن تاریخی و میراث باستانی، فرهنگ و آداب اجتماعی، زندگی اقلیتهای دینی و به طور خاص زردشتیان ایران و برخی دیگر از مهمترین ویژگیهای حیات اجتماعی و فرهنگی جامعه ایرانی عصر قاجار است…”

این کتاب در قطع رقعی با جلد شمیز و در 448 صفحه به چاپ رسیده است.