سومین جشنواره ملی عکس نگاران /1401

کتاب سومین جشنواره ملی عکس نگاران دربرگیرنده آثار راه یافته به سومین دور این جشنواره است که با همراهی اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان سیستان وبلوچستان برگزار شده و نشر ابزار اندیشه در سال 1401 اقدام به انتشار آن نموده است.

کانون عکاسان استان سیستان وبلوچستان با استفاده از مدیوم رسانه تصویری و با همراهی عکاسان توانمند کشوری و با کمک اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان سیستان و بلوچستان حرکتی به غایت نیکو در راستای معرفی طبیعت، اجتماع، صنایع دستی و میراث فرهنگی طی سه دوره جشنواره ملی اردویی نگاران به این باور رسیده است که با حضور عکاسان مطرح کشوری و ضبط تصاویر از نقاط مختلف استان می تواند نگاهی نو و تازه به مخاطبان عام در سراسر کشور بدهد و از این رهگذر آثار منفی و برداشت های نادرست را ازچهره‌ی معصوم استان سیستان و بلوچستان بزداید.
جشنواره ملی عکس نگاران وظیفه خود می داند جهت محرومیت زدائی و دادن اطلاعات درست و نشان دادن فضاهای تازه و کمتر شناخته شده از گوشه گوشه استان اقدام به برگزاری جشنواره اردوئی عکس نگاران نماید و با دعوت از عکاسان از سراسر کشور حرکتی پویا و درخور توجه انجام بدهد و با چاپ عکس‌های منتخب به صورت کتاب فاخر این اقدام هنری را ماندگار نماید.

در متن بیانیه ی هیئت داوران سومین جشنواره ملی عکس نگاران که در کتاب درج شده آمده است:

“امروز عکس ها مدام به سمت ما شلیک می شوند ما دریافته ایم که برای تماشای این همه عکس وقت کم داریم چرا که سرعت تولید و انتشار عکس از عمر مفید ما پیشی گرفته و این سرعت هول انگیز تولید و ارائه عکس، ما را دستپاچه میکند ،بیم آنکه فرصت نکنیم خیلی از عکس های حال را ببینیم هوش از سرما می برد و مارا با سرنوشت و هیئت جدید از عکاسی روبه رو می کند سرنوشتی که پیش از همه حاصل دموکراسی تکنولوژی است و ضعف آن فضای پیشتاز مجازی است که اغلب زودتر از سرویس های خبری ، ولع انتشار وتکثیر اخبار و تصویر را در خودش دارد.
حالا که دیوار بلند کشیده شده است بین احوال گذشته و امروز عکاسی، حالا که عکاسی کردن هزینه مالی چندانی ندارد باید بیش از همیشه نگران جایگاه تعقل و تفکر در عکاسی باشیم.
به قول مارشال مک لوهان طراح مفهوم دهکده‌ی جهانی و مبدع عبارت جالب «رسانه پیام است» کل فناوری های رسانه ای از الفبا تا کامپیوتر در واقع امتداد انسانند و انسان تحت تاثیر رسانه به چگونه بودن خویش در جهان تن می دهد.
بر این اساس او معتقد است زمانی که انسان در این محیط الکترونیک زندگی می کند خصلت جدیدی پیدا می کند و هویت او باز تعریف می شود در چنین شرایطی وظیفه ای که بر دوش یک فستیوال عکاسی هست به کلی با فضای سنتی که در مورد فستیوال عکاسی در سال های پیش بود متفاوت است .
اگر در نظامی سنتی وظیفه ای که بر دوش یک فستیوال عکاسی بود کشف کردن و تشویق کردن بود، امروز جشنواره ها به اعتقاد ما یک هویت تصویری دارند می‌سازند.
اگر به زعم رابرت کاپا حقیقت بهترین تصویرو بهترین تبلیغ باشد باید گفت عکاسی مستند گرایانه ای که این جشنواره در پی ترویج آن هست، نمونه ی متعالی قابل مطالعه ای در مورد زندگی انسان معاصر است.
عکس مستند ذاتا خود بیانگر است و بی واسطه در خدمت بیان واقعیت قرار می گیرد .
ادراک عکس مستند بر اساس اطلاعات عمومی و پیش زمینه هایی است که مخاطب از شیوه ی زیستن انسان در یک دوره زمانی خاص و دریک مکان خاص در ذهن دارد.
او با قیاس این پیش زمینه ها و اطلاعاتی که عکس مستند بدون جایگاهی در اختیار قرار می دهد به ساحت پیام و اگاهی در عکس مستند راه پیدا می کند .
می دانیم که مستند گرایی اساسا با چند مولفه اصلی شناخته می شود ساختار تاریخی و دلسوزی نسبت به تاریخ ، دومولفه اصلی این عکاسی هستند و البته که در زیر مجموعه خودش بی طرفی عکاس نسبت به واقعه، گواهی و شهادت بر وضع موجود ،احساس دین وتعهد نسبت به وضعیتی مشخص و معین از زیستن آدم ها در دوره ای خاص و در مکانی خاص دیگر از چیز هایی است که در رویکرد مستندگرایی دنبال می شود.
رشد و تعهد عکاسی مستند در این سال ها و ورود جدی ایده به جای اتفاق در عکس های مستند یکی دو دهه‌ی اخیر، منظر جدیدی از رویکرد را ایجاد کرده است که روز به روز شاهد تولید مجموعه های بیشتری در این زمینه هستیم و به این دلیل ما در مجموعه عکس نگاران تمام توجه و تمرکزمان را بر این رویکرد گذاشته ایم ، تا از این پس تلاش صادقانه و شبانه روزی دبیرخانه ی محترم این جشنواره ،به باز تولید تصویر راستین از سیستان و بلوچستان بسیار عزیز و محترم بپردازیم .
این تصویر ،گاهی از طریق پرتره ی محیطی که ابزاری برای بیان مقاصد اجتماعی است ،گاهی از طریق مکان نگاری و در واقع عکاسی تپا گرافی به نمایش جغرافیا و گاهی از طریق عکاسی طبیعت جلوه گر می شود .
در این مسیر حمایت های بسیار زیاد اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی سیستان و بلوچستان، زحمات فراوان جناب آقای مسگرانی که در همه‌ی این سال ها حامی اصلی این جشنواره بوده اند، حضور ارزنده آقای دکتر مهدی نجارپیشه، استاد عزیزمان و دبیر محترم این جشنواره و بیش از همه تلاش های بی شائبه، صادقانه، فوق العاده و ایثارگرانه صادق سوری کسی که به جرات می توان گفت که در این سه، چهار سال بیشترین تلاش را برای ادامه نگاران داشته است شاهد بودیم و از همه این عزیزان سپاس‌گزاریم.
به امید روزهای بهتر برای عکاسان و عکاسی در ایران وجهان”

هیأت داوران دور سوم عبارت بودند از : کیارنگ علایی، محمدرضا چای فروش، عرفان سامان فر، آزاده بشارتی، صادق سوری و رئیس هیئت داوران سومین جشنواره ملی عکس نگاران کیارنگ علایی بوده است.

جشنواره ملی عکس نگاران در ۳ بخش برگزار شد و تعداد کل آثار ارسالی به دبیرخانه جشنواره ۲۷۰۰ اثر از ۱۹۴ عکاس بود که بعد از داوری آثار ۸۸ اثر به دور پایانی جشنواره راه پیدا کرد. همچنین بخش ویژه جشنواره با موضوع زن در استان سیستان وبلوچستان بود که مورد استقبال خاص عکاسان کشور قرار گرفت.

اسامی عکاسان صاحب اثر در سومین دوره جشنواره عکس نگاران به این ترتیب معرفی می شوند:
احمد بلباسی (پنج اثر)، امیر عنایتی، داوود ایزدپناه، محمود میربزرگ، اسحاق آقایی، میلاد نعلبندیان، بابک مهدوی، سمیه شیخ ویسی(سه اثر)، مهدی خادم القران، مهدی سعادت، مرتضی صالحی، صابر قاضی، ابراهیم علیپور، ارس زنگنه، رامین کاکاوند، احسان نیک فرجام، سیدمحمد تبریزی، زهره صباغ نژاد، حدیث معزی، سعید شه بخش، هیوا سوری (دو اثر)، مهدی زابل عباسی، حامد عنایت اول، ابوالفضل برنا، مهران مافی بردبار، حامد صادقی، رضا رادپور، زهرا استادزاده، مینا نوعی، بابک مهرافشار، فرشته اصلاحی، افشین آذریان، امین رحمانی، سعید عرب زاده، خشایار فاضل کاشانی، علی اکبر خندان، حامد خلیلی، محمودرضا معین پور، مریم ترابی، نعمت الله معینی، رضا برادران اصفهانی، شهریار دبیری، زبیر موحد، حسین ظهروند، نگین محمدی فرد، علی اکبر مطلوبی، امیرمسعود عربشاهی، پردیس مالکی، حامد ملک پور، محمد رضایی، ابوالفضل عرب، لادن حاجی پور، ابراهیم باقرلو، نغمه مقصودلو، حمید شاه بدی، محمدطاهر بزرگزاده، رامونا میریان.