کتاب کارت پستال های تاریخی ایران، تالیف قاسم صافی در سال 1368 توسط موسسه فرهنگی گسترش هنر به چاپ رسیده است.

قاسم صافی انگیزه خود را از تالیف کتاب اینگونه بیان می کند:

“…تردید نیست که عکس و اسناد تصویری عاملی مددکار در جهت انتقال افکار و اهداف نویسندگان به خواننده مورد توجه قرار میگیرد و عوامل تصویری به تنهایی، موارد عدیده‌‌ای از انتقال مضامین را به بیننده عهده دار می‌شود که اگر در صدد انجام آن به توسط نوشته برآنیم ناگزیر از صرف اوقات و تمهید مطالب زیادی می‌باشیم. عکس، سند زنده‌‌ای از شرایط سیاسی و اجتماعی و فرهنگی و عامل مطمئنی در جهت رساندن پیام تاریخ به نسل موجود است و به همین جهت است که اسنادی مانند تمبر و کارت پستال را به تنهایی رساننده پیام‌های مختلف اجتماعی میدانند و آن را حاوی اطلاعاتی می‌شمارند که بیننده به آن دسترسی می‌یابد. برای بررسی تأثیرات تصویری و نقش تصویر در انتقال مفاهیم و تعمیق آن در ذهن بیننده، شاید بحثی جامع از طرف روانشناسان و دانشمندان لازم آید. ولی با توجه به گسترش استفاده از تصویر در جوامع امروز، جهت به انجام رساندن اهداف اقتصادی، اجتماعی و جز آن، شبهه‌‌ای در تاثیر شگرف آن باقی نمی‌ماند و لذا لزوم تهیه و تدوین اینگونه آثار مصور نه تنها به خاطر مزید اطلاع علاقه مندان از مسائل مربوط به دوره‌‌ای از تاریخ ایران مهم است بلکه برای فهم مسائل اجتماعی – تاریخی و حفظ هر چه بیشتر رابطه با فرهنگ پیشینیان، بسیار ضروری است.

عطف نظر به این مبحث بود که ضمن تحقیق در زمینه عکس‌های تاریخی و قدیمی ایران، بررسی در زمینه موضوع حاضر را وجهه همت من قرار داد و همچنین وجود تعدادی کارت پستال، ارزشمند در گنجینه کتابخانه مرکزی و مرکز اسناد دانشگاه تهران که به تهیه و تدوین فهرست آن پرداختم در انجام این وظیفه مرا یاری داد و بدین ترتیب این اثر برای نخستین بار پدید آمد و هدف و تأکید نگارنده از فراهم ساختن و تدوین آن برای چاپ و نشر، توجه دادن به اسنادی نظیر کارتهای پستی است که بی‌تفاوت از کنار آنها می‌گذریم و ارائه اینکه این اسناد در مجموع تا چه اندازه می‌تواند از لحاظ تحقیقات تاریخی و مردم شناسی مفید و موثر باشد و در مرتبه بعد پرداختن به موضوعی بکر در زمینه پژوهش‌های علمی و ارائه منبعی جدید و پر ارزش در تحقیقات ایرانی و اسلامی است و انشاالله که مرضی رضای خدا و مرجع تحقیقات و تتبعات علاقه مندان و ایران شناسان قرار گیرد…”

کتاب دارای قطع وزیری با جلد سخت است که در 215 صفحه در کاغذهای کاهی به صورت سیاه و سفید منتشر شده است.