کتاب «تزهایی در باب عکاسی تاریخ» حاوی دو مقاله به قلم ادوارد و کاداوا و والتر بنیامین، فیلسوف شهیر آلمانی با ترجمه میثم سامان‌پور در سال 1391 توسط رخداد نو منتشر شد. مقاله «تاریخ کوچک عکاسی» بنیامین نیز ضمیمه این کتاب است.

مقاله نخست به قلم «ادواردو کاداوا» در 1992 چاپ شده است. این متن به رابطه‌ تاریخ و عکاسی در فلسفه‌ والتر بیامین، اندیشمند و فیلسوف مشهور آلمانی می‌پردازد.

بنیامین ماهیت تاریخ را در پیوند با ماهیت یک عکس می‌خواند، نه یک روایت. بنیامین این لحظه را عکاسانه می‌داند. به قول او «تاریخ تصویری است که در لحظه خطر می‌درخشد و برق می‌زند و ممکن است برای همیشه از میان برود.»

مقاله دوم تاریخ کوچک عکاسی است که در سال 1931 توسط والتر بنیامین نوشته شده است. بنیامین صفت klein را برای این تاریخ در نظر گرفته است، زیرا تاریخ عکاسی‌ای که او نوشته است تاریخ مختصر یا فشرده نیست بلکه تاریخی کوتاه است چون زمان بسیاری از ابداع عکاسی نگذشته است به همین دلیل تاریخ آن‌هم کوتاه است.

تاریخ عکاسی بنیامین از نخستین تاریخ‌های نوشته شده در مورد عکاسی است، اما نه تاریخی روایی و عینی یا همان تاریخ «بی‌طرفانه»‌ای که بنیامین همیشه آن را مورد نقد قرار داده است. هنر در فلسفه‌ والتر بنیامین همچون دیگر هم‌قطارانش، یعنی افرادی چون تئودور آدورنو و هربرت مارکوزه، نقشی اساسی دارد.

ترجمه این کتاب در حدود 6 ماه زمان برده است. مخاطب پیش‌فرض در ترجمه‌ هر کتاب برای مترجم، همه فارسی‌زبانان‌اند، اما به طور خاص‌تر،می‌توان علاقه‌مندان به هنر و فلسفه‌ بنیامین را جزو نخستین مخاطبان کتاب دانست.