ساعتی در تهران /عزیز ساعتی /1393

کتاب «ساعتی در تهران» گزیده عکس های عزیز ساعتی است که در سال 1393 توسط موسسه چاپ و نشر نظر منتشر شده است.

کتاب شامل سه مجموعه با عناوین « با حاتمی در طهران »، « با بیضایی در طهران » و « با کیمیایی در تهران » است که پیش از این به‌طور جداگانه به‌نمایش درآمده بودند.
در این سه مجموعه، شهر تهران از زاویه‌ نگاه سه کارگردان ایرانی، علی حاتمی، بهرام بیضایی و مسعود کیمیایی روایت شده است.

عکس های منتشر شده در این کتاب ، پیش از این در نمایشگاه هایی با عنوان « طهران با علی حاتمی » اردیبهشت سال ۹۱ در گالری ۶ ، « طهران با بهرام بیضائی » دی ماه سال ۹۱ در نگارخانه ی آریا و « تهران با مسعود کیمیائی » فروردین سال 1392 در گالری گلستان به نمایش گذاشته شده اند . به این مجموعه عکس های تازه تری اضافه شده است .‎

عکس های ساعتی از فیلم های علی حاتمی مربوط به تهران در: سریال هزاردستان – ۱۳۶۴/۱۳۵۹ حاجی واشنگتن – ۱۳۶۲ کمال الملک ۱۳۶۲ مادر- ۱۳۶۹ و دلشدگان – ۱۳۷۱‎ است.
همچنین در فیلم های بیضایی تهران را با دو فیلم کلاغ – 1355 و شاید وقتی دیگر – 1367 به نمایش درآورده است.
ساعتی با مسعود کیمیایی تهران را با فیلم های تیغ و ابریشم – 1366 دندان مار-1369 و ردپای گرگ -1371 نشان می دهد.

بهزاد رحیمیان در مطلبی تحت عنوان خاطره های جمعی ما وسط دنیا پیرامون عکس های ساعتی گفته است:

“… مجموعه عکس های ساعتی از فیلم های بهرام بیضایی و علی حاتمی و مسعود کیمیایی شاخص سینمای هر یک از آنان است.
با این عکس ها آنچه را به عنوان طعم سینمای آنان می شناسیم حس می کنیم.
عکس ها چه از صحنه گرفته شده باشند و چه پشت صحنه، حال و هوای کمابیش یکسانی دارند. از غم غربت می گویند، از حضور در مکان هایی که تجربه کرده ایم و دیدار با آدمهایی که انگار از گذشته می شناخته ایم.
با این همه، امروز که مجموعه عکس ها کنار هم ردیف شده اند و در آلبومی قرار گرفته اند، پرسشی است به میان می آید:
حاصل کار، بیشتر از آن عکاس است یا فیلم ساز ؟
عکاس بیشتر دغدغه های خود را مطرح کرده یا بیشتر واسطه ی معرفی فیلم ساز بوده است؟
پاسخ، حداقل برای من، روشن است. امیدوارم تماشاگر عکس ها نیز، خیلی زود، به نتیجه ی مورد نظر من برسد. ببیند که عکس ها فارغ از فیلم ها شناسنامه خود را دارند. چرا که عکاس همیشه به گمان من، عکس خودش را برای خودش گرفته و بعد این عکس شده عکس فیلم و فیلم ساز.

فیلم های تهران بیضایی و حاتمی و کیمیایی، طبعا، حکایت های متفاوتی داشته اند و تهران های متفاوتی را به تصویر کشیده اند. از جمله، اولی از خوابگردها در باغ ملی حکایت کرده، دومی از هزاردستان در لاله زار و سومی از جنگ زده ها در گورستان ماشین.
ساعتی نیز با عکس هایش البته راوی همین حکایت ها و تصویرگر همین تهران ها بوده است. دنیایی ساخته که در آن هم فیلم سازان خود را بازشناخته اند و هم تماشاگر فیلم سازان را به جا آورده است.
اما فراتر از همه ی اینها، می شود دید که عکس ها فقط درباره سینما با تهران نیستند. ساعتی به خاطره ی جمعی ایرانی معاصر تلنگر زده، به یادش آورده که چه جور آدمی بوده و چه جور زندگی هایی می توانسته داشته باشد…”

کتاب با جلد سخت و کاور گلاسه و در ابعاد 21* 23 سانتی متر به چاپ رسیده است.