نی مه /روایتی دیگر از موسیقی محلی بوشهر/ کریم فائقیان/ 1388

عکس های کریم فائقیان

روایتی دیگر از موسیقی محلی بوشهر

در بخشی از مقدمه به قلم ساعد نیک ذات پیرامون کتاب چنین آمده است:
“… نی مه ، نغمه یا موسیقی کار، هماهنگ سازی ضرب آهنگ های کلامی، موسیقیایی و ریتمیک است برای بهروری بهتر از نیروی کار.

پایه عکس های ترکیبی این کتاب، هدایت درست فیگوراتیو نوازندگان اصیل بومی توسط عکاس است. او ضمن بین حالت موسیقیایی توانسته است این نوازندگان را در زیر نور پرکنتراست که ویژه جغرافیای استوایی و نیمه استوایی است برای همیشه در عکس های خویش به شکل اسطوره ای در قالب عکس های شاعرانه جاودان سازد. او توانسته با بکارگیری نمادهای جغرافیایی و بومی ویژه بندر بوشهر مانند دریا، دربهای قدیمی ، هلال پنجره ها، گلها و درختان در کنار سازهای بومی ، دمام، سنج، نی انبان، نی جفتی، دایره، ضرب و تمپو،  بوق شاخی گوزن آفریاقیی(سی تاتونگا) به شکلی ناقشی گونه، نیمه پیدا و ظاهرا کهنه و مخدوش پلی میان و گذشته و اکنون بنا نهد….”