علی متین در کتاب عکسِ «طبیعت ایران» طبیعت ایران را به تصویر درآورده است. در چهار بخش کوهستان و جنگل، آب و دریا، کویر و دشت و معماری و طبیعت.
بخشی از مقدمه کتاب، به قلم امیر هوشنگ اردلان را می خوانیم:
“زندگی- فرصت و مجال تجربه یک سفر است. که با نخستین دم آغاز میشود. اما در تکرار عادتهای گذران روزانه، این استعاره با تمام واقعیت بُرنده اش بی رنگ می شود و از یاد میرود.
حتی در همین سفر های کوتاه، به طول یک روز و در عرض گذرگاههای کلاف شهری و ارتفاع حقیر بام های کوتاه می توان دریافت. که زندگی انگیزه حضور انسان است. برای به جای نهادن نشانه ای، اثری، حرفی. لیکن نادرند کلماتی که ارزش آنها بیشتر از سکوت است.
و وقتی کسی حرفی برای گفتن داشته باشد که گفتنش بیارزد. اما از مقدورات گوش فراتر، اینجاست که نحوه بیان تغییر شکل می دهد. و ابزار گفتگو رنگی دیگر میگیرد. و رسالت هنر حضور در این مواقع است.
در این میان هستند کسانی که با داشتن قریحه و حساسیتی متفاوت یک باره قواعد زندگی کلان شهری بر آنها تنگ میشود. و آنها بر حسب روح آزاد و نگرش کمال طلب و نگاه زیبا بین و طبیعت گرا، سر در سودای سفر و پا به راه خطر می دهند.و این چنین است که دستاورد هایی از این قبیل فراهم میآید. اثری که توفیق نوشتن مقدمه آن، مرا در افتخاری با صاحب اثر سهیم می سازد.
هنرمندی که با نگاه بی پیرایه و واقع گرایانه و شوقی چشمگیر، دشواری و رنج سفر را بر خود هموار کرده. و در نهایت، با دستمایه ای ارزشمند و ماندگار بازگشته است.
او مسافری است که اینک همسفران بیشمار و ناشناخته را در تجربه راه پیموده شریک نموده و به مهمانی چشمانداز هایش فرا می خواند…”
نقد و بررسیها
هنوز بررسیای ثبت نشده است.