اعتقاد به شاهد /ارول ماریس/ مترجم: رضا نبوی/1394

در بخشی از مقدمه ناشر پیرامون محتوای کتاب چنین آمده:
“… کتاب اعتقاد به شاهد، بار رویکردی تحلیلی و تاریخی، با استناد به مدارک موجود، برخی از چالش برانگیزترین عکس های تاریخ عکاسی را بانگاهی موشکافانه مورد تحلیل قرار می دهد.

نویسنده تلاش می کند به سوالات و ایرادهای واردشده به برخی از تصاویر پاسخ دهد…”

این کتاب در ۴ بخش اصلی به بررسی گوشه‌هایی از ابهامات عکاسی پرداخته است.
• بخش اول: مقاله‌ی جنگ کریمه (مقاصد عکاس)
فصل اول: کدام مقدم است، مرغ یا تخم مرغ؟ (قسمت‌های اول، دوم، و سوم)
• بخش دوم: مقالات ابوغُرَیب (آشکارسازی و پنهان‌سازی عکس‌ها)
فصل دوم: آیا مرد نقاب‌دار واقعی اراده می‌کند برخیزد؟
فصل سوم: عجیب‌ترین چیز
• بخش سوم: عکاسی و واقعیت (عناوین، تبلیغات و فریب)
فصل چهارم: قضیه‌ی ساعتِ شماطه‌دار نامناسب (قسمت‌های اول و دوم)
فصل پنجم: همه چیز با یک موش شروع شد
• بخش چهارم: جنگ داخلی (عکاسی و خاطره)
​فصل ششم: او پدر که بود؟ (قسمت‌های اول و دوم)

در بخشی از کتاب اعتقاد به شاهد می خوانیم:
​”مشهور است که اونز میگفت آنچه در عکاسی مهم است دوربین نیست، چشم است. چشم آنچه زیباست را میبیند. و او خودش واقعا هیچ وقت به اندازه اواخر عمرش به عکاسی علاقه مند نبود. او وسایل جمع میکرد. فقط دوست داشت خرت و پرت جمع کند و من در این مورد نوشتم. وقتی به خانه اش میرفتی، باید آت و آشغال را از جوار تختش کنار میزد تا بتواند شب در آن بخوابد. او میگفت این یک نوع مرض است. او آت و آشغال های دست ساز را خیلی بیشتر ترجیح میداد اما معتقد بود حتی اگر آشغال های ماشین ساخته را مدت ها دور و بر خود نگه داری آ نها هم زیبا میشوند و این امکان دارد که آن مطلب فقط مربوط به روزی میشد که تصادفا من با او در ساحل بودم. حتی ممکن بود آت و آشغال های آب آورده را در ساحل جمع کند. و یکی از چیزهایی که ما با خود از آنجا به خانه آوردیم یک دستکش آتش نشانی بود. یا یک نوع دستکش از پلاستیک بسیار خاص که احتمالا برای گرفتن مواد داغ یا خطر ناک استفاده میشد. در ساحل شسته شده بود و زشت بود. او همیشه طرفدار سی سال انتظار با عکس ها بود…”