فصلها و موضوعات کتاب عکاسی هنر میان مایه نشان از چیرگی وصفناپذیر این روشنفکر فرانسوی، نسبت به نظریههای فرهنگی و اجتماعی دارد.
این کتاب در 2 بخش و 5 فصل تنظیم شده که
فصل اول شامل موضوعات محوری چون آیین اتحاد و تفاوتهای پرورده، مشق عکاسی بهمثابه شاخص و ابزار یکپارچگی، مناسبتهای مشق عکاسی و عکاسی مناسبتی، هوا خواهان یا هنجار گریزها و تمایزهای طبقاتی است.
فصل دوم کتاب به تعریف اجتماعی عکاسی، هنری که از هنر تقلید میکند، سلیقه ناپرورده و پایگاه مشروعیتها اختصاص دارد.
فصل سوم کتاب «بلندپروازیهای زیباشناسانه و آرمان اجتماعی» نام دارد. «هنر مکانیکی، هنر طبیعی: هنرمندان عکاس»
فصل چهارم کتاب است. واپسین فصل کتاب نیز «حرفهایها یا برگزیدگان عکاسان حرفهای» نام دارد.
پیر بوردیو می کوشد تا در مقام داستاننویسی که زبان صریح و قاطعی دارد جهان را مشاهده کند، و این کتاب اوج کوشش اوست. بصیرت او نسبت به مطالعه و معرفی کاربردهای عمومی دوربین، لذتهای شناخت را در ما به وجود میآورد و به شکلی ارزشمند یادآور میشود که مطالعات فرهنگی نیازمند زیربناهای تجربی و نظری است که روش دورکیم در جامعهشناسی به نحو مطلوبی در اختیارمان میگذارد. سیمون فریث عمل روزمره عکاسی توسط میلیونها عکاس آماتور- عکسهای لحظهای خانوادگی، عکسهای تعطیلات، چهره نگارههای مراسم عروسی- کنش ورزی خود جوش و بسیار فردی به نظر میرسد. اما بوردیو و همکاراناش نشان میدهند که کنشورزیهای فرهنگی کمی وجود دارند که سازمان یافتهتر و سامان مند تر از کاربردهای اجتماعی این هنر معمولی باشند.
نقد و بررسیها
هنوز بررسیای ثبت نشده است.