فصلها و موضوعات کتاب عکاسی هنر میان مایه نشان از چیرگی وصفناپذیر این روشنفکر فرانسوی، نسبت به نظریههای فرهنگی و اجتماعی دارد.
این کتاب در 2 بخش و 5 فصل تنظیم شده است:
فصل اول شامل موضوعات محوری است که در دو بخش به موضوعات زیر می پردازد:
بخش 1: آیین اتحاد و تفاوت های پرورده: (عکاسی به مثابه شاخص و ابزار یکپارچگی، مناسبتهای عمل عکاسی و عکاسی مناسبتی، هوا خواهان یا هنجار گریزان و تمایزهای طبقاتی است.)
بخش2: تعریف اجتماعی عکاسی(هنری که ازطبیعت تقلید میکند، هنری که از هنر تقلید میکند، سلیقه ناپرورده و پایگان مشروعیتها)
فصل دوم در سه بخش به موضوعات زیر می پردازد:
بخش 1: بلندپروازیهای زیبایی شناختی و آرمان اجتماعی(ناشکیبایی در برابر محدودیت ها،شکیبایی در برابر محدودیت ها)
بخش 2: هنر مکانیکی، هنر طبیعی: هنرمندان عکاس (استثنا و معمولی ها، آفرینش تردیدآمیز و زیباشناسی اختیاری، خاطره پردازی زیباشناختی و مقام اجتماعی)
بخش 3: حرفهایها یا کیفیت گرایان: عکاسان حرفه ای (توقع حرفه عکاسی و توقعات حرفه ای ها، اسلوب های شایسته : عکاسان و موفقیت)
پیر بوردیو می کوشد تا در مقام داستاننویسی که زبان صریح و قاطعی دارد جهان را مشاهده کند، و این کتاب اوج کوشش اوست. بصیرت او نسبت به مطالعه و معرفی کاربردهای عمومی دوربین، لذتهای شناخت را در ما به وجود میآورد و به شکلی ارزشمند یادآور میشود که مطالعات فرهنگی نیازمند زیربناهای تجربی و نظری است که روش دورکیم در جامعهشناسی به نحو مطلوبی در اختیارمان میگذارد. سیمون فریث عمل روزمره عکاسی توسط میلیونها عکاس آماتور- عکسهای لحظهای خانوادگی، عکسهای تعطیلات، چهره نگارههای مراسم عروسی- کنش ورزی خود جوش و بسیار فردی به نظر میرسد. اما بوردیو و همکاراناش نشان میدهند که کنشورزیهای فرهنگی کمی وجود دارند که سازمان یافتهتر و سامان مند تر از کاربردهای اجتماعی این هنر معمولی باشند.
نقد و بررسیها
هنوز بررسیای ثبت نشده است.