عکاسی بی هوا / توماس لوتارد /ترجمه: پ.پرهامی، ر.ملکی /1395

کتاب آموزشی عکاسی بی هوا نوشته توماس لوتارد و ترجمه آقایان پویا پرهامی و روزبه ملکی در سال 1395 توسط انتشارات کتاب پرگار منتشر شد.

کتاب عکاسی بی هوا رویکردی نامتعارف در عکاسی خیابانی است که در بخشی از یادداشت مترجمان در ابتدای کتاب پیرامون آن چنین آمده است:

کتاب « عکاسی بی هوا » توسط فردی نیمه حرفه ای – آماتور نوشته شده است.
« لوتارد » ادعا می کند رویکرد او نسبت به عکاسی، رویکردی نامتعارف است.
عکاسی بی هوا به شکل کلاسیک، معمولا در طول تاریخ بر روی افراد سرشناس تمرکز کرده است تا به واسطه آن مخاطب بشتری را مجذوب خود کند. اما لوتارد با عکاسی از عامه مردم از این قید خارج شده است و تصاور ثبت شده از رفتارهای روزمره را در اختیار مخاطبان خود، یعنی همان سوژه های عکس هایش قرار می دهد. او برای عکاسی ارزش مادی قائل نیست و به عکس به عنوان یک اثر ستودنی نمی نگرد؛ بلکه بیشتر در جست و جوی راهی برای پایداری ارتباط انسانی و حتی برقراری ارتباط قطع شده، در سطح گسترده است. شاید به این منظور باشد که او علاوه بر عکس هایش تجربیات خود را نیز در اختیار مخاطب قرار می دهد، ….

در شرح پشت جلد کتاب می خوانیم:
«عکاسی کاندید» که در این کتاب تحت عنوان «عکاسی بی هوا» به آن پرداخته شده است، شکلی از عکاسی است که عکاس در آن به به موضوعات انسانی خود نزدیک می شود و پیش از آنکه افراد واکنشی خودآگاه به دوربین نشان دهند، تصویر آنها را به ثبت می رساند. عکاسی بی هوا که اغلب در عکاسی خیابانی نمود می یابد، از حدود دهه ی ۱۹۳۰ وجود داشته و جایگاه خود را در عکاسی خیابانی معاصر تثبیت کرده است.