کتاب تاریخ مستند عکاسی دوره ناصری نوشته مهدخت ابوالفتحی است که در سال 1394 توسط نشر علم منتشر شده است.
در بخشی از مقدمه کتاب به قلم مولف آمده است:
“…در واقع تاریخ عکاسی در ایران و مراحل سیر و تحول آن مورد توجه بسیاری از پژوهشگران حوزهی عکاسی و تاریخ قرار گرفته اما در این پژوهشها به ندرت از اسناد تاریخی استفاده شده است. با توجه به اهمیت اسناد در بررسیهای تاریخی به سبب هرچه روشنتر شدن مسیر پژوهش، هدف اصلی از گردآوری کتاب بررسی تاریخ عکاسی با تکیه بر اسناد مرتبط آن است.
این کتاب در سه بخش به نگارش درآمده است که در بخش اول به تاریخ عکاسی جهان پرداخته شده است. در این بخش در دو فصل فرایندهای عکاسی از ابتدا تا 1851 و از 1851 میلادی به بعد بررسی شده است.
بخش دوم اختصاص به آغاز عکاسی در ایران دارد. در فصل اول این بخش برخی فرایندهای رایج عکاسی در ایران نظیر داگروتیپ، کلودیون و …. معرفی شده است. در فصل دوم چند تن از عکاسان بنام دورۀ ناصری نظیر ژول ریشار، شاهزاده ملک قاسم میرزا، عکاسان ایتالیایی، فرانسوی و … معرفی شدهاند.
عکاسی در دورۀ ناصرالدین شاه به عنوان آغازگر و گسترشدهندۀ هنر عکاسی در ایران نیز بخش سوم را به خود اختصاص داده است. در دو فصل این بخش ابتدا اقدامات ناصرالدین شاه در جهت پیشبرد عکاسی بیان شده و سپس تأثیرات خروج عکاسی از دربار بررسی شده است…”
پایانبخش کتاب نیز ضمایم و پیوستها است که در آن فهرست نمودارها، عکسها و اسناد آورده شده است.
نقد و بررسیها
هنوز بررسیای ثبت نشده است.